MARTA PODGÓRNIK- poetka, krytyk
literacki, felietonistka młodego
pokolenia (ur. w 1979) należy do generacji, która poszukuje swego miejsca w
świecie, tożsamości i potrafi jeszcze rozmawiać z czytelnikiem. Jest autorką
tomików wierszy: Długi maj, Pięć
opakowań, Opium, Lament, Próby negocjacji, Paradiso, Dwa do jeden oraz Rezydencji
surykatek. Debiutowała w wieku 17 lat. Sama pisze w
wierszu „Ultra”: „Wydaje mi się, że rozumiem wiersze, o
których kilka lat temu myślałam, że je rozumiem”. To zdanie świadczy o
zagubieniu i emocjonalizmie podmiotu lirycznego jej utworów, podobnie, jak to
pochodzące z wiersza - „Reflektarz”:
"Moje serce zna milion pieśni niespełnionych żądz”
Czytają
poezję tej artystki rysuje się portret jej bohatera - to w większości kobieta
samotna, cierpiąca, marząca o
miłości: „wierzę, że się wszystkiego
doczekam jak w piosenkach miłość musi być słodka i bolesna" – Stacja docelowa, zmagająca się z
obcością świata, która „upadła”, ale potrafi podnieść się i walczyć dalej.
Żyje wspomnieniami, przeszłością, nostalgią, snuje jednak też plany na
przyszłość. Poetka opisuje najprawdopodobniej świat realny posługując się
językiem potocznym, językiem wyrażającym naszą codzienność. W jej lirykach występują liczne
pytania retoryczne, które
nadają zagadkowości
przekazu.
Wydawać by się mogło, że kreując rzeczywistość
posiłkuje się jakimiś konkretnymi wydarzeniami dotyczącymi smutnych scen z życia człowieka: zdradą, rozpaczą,
odrzuceniem, gdyż one wywołują emocje i są nieoderwalnym elementem egzystencji. Niektóre z nich sugerują, że chce
uciec w abstrakcyjną przestrzeń, żeby oderwać się i stworzyć piękniejszą i bardziej uczuciową. Pojawiają się w
utworach postaci wybitne i te - związane z kultura masową i wspólnie wpisują się w życie każdego.
Styl
Podgórnik cechuje wyrazistość,
intymność, komunikatywność poprzez stosowanie potocyzmów i duży ładunek emocji. Nie stroni też od
autoironii i kpiny. Poetka stosuje również dość
nowoczesną technikę pisania, co sprawia, że każdy następny wers układa się w
niebanalny tekst „piosenki”.
Miłość - smutek, piękno – wulgarność,
codzienność - marzenie - to tematy
M. Podgórnik..
Dagna Żur
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz