JULIA FIEDORCZUK

JULIA FIEDORCZUK

Polska poetka, pisarka, tłumaczka i krytyczka literacka. Doktor nauk humanistycznych, prowadzi zajęcia na Uniwersytecie Warszawskim z literatury amerykańskiej, teorii literatury i ekokrytyki. Otrzymała nagrodę Polskiego Towarzystwa Wydawców Książek za swój poetycki debiut Listopad nad Narwią (2002).

Jej twórczość to przede wszystkim:

Poezja:

-Listopad nad Narwią (2002)

-Bio (2004)

-Planeta rzeczy zagubionych (2006)

-Tlen (2009)

Proza:

-Poranek Marii i inne opowiadania (2010)

-Biała Ofelia (2011)

Wiersze Julii Fiedorczuk są zazwyczaj ironiczne, chłodne i z dystansem, można w nich odnaleźć również pewna wrażliwość i chęć przekazania czegoś co istotne i ważne dla autorki.

,,Całym sercem jestem za poezją, która odrzuca narcystyczny solipsyzm i zwraca się ku światu: ku ludziom, ale także ku temu, co nie-ludzkie, ku innym żywym istotom, ku materii. Moim ideałem jest poezja nawiązująca rozmowę z innymi dyscyplinami wiedzy (na przykład z biologią), poezja gościnna, bo otwarta na szerokie spektrum bytów i emocji, a zarazem pokorna, ważąca słowa. Moi mistrzowie to zatem nie tylko poeci (liczni!), ale także naukowcy, bo oni też muszą zawsze patrzeć na świat tak, jakby widzieli go pierwszy raz.”

Można odczuć w nich przeróżne refleksje o przemijaniu i śmierci oraz motywy życia i natury. Wiersze są napisane prostym i bezpośrednim językiem, co sprawia, że czyta się szybko i przyjemnie. Każdy wiersz ma ukryty przekaz, zmusza nas do indywidualnej interpretacji, ponieważ autorka stara się nam nie narzucać z góry danego modelu wniosków i przemyśleń. 

M. Sadowska