Podtytuł tomiku wierszy „Przekreślony początek” Ryszarda
Krynickiego zachęcił mnie do przeczytania całości. „Dwadzieścia dwa wiersze - z lat 1965-2010” - tylko skromne dwadzieścia dwa utwory na
dwudziestu siedmiu stronach napisane w tak długim czasie?
Ryszard Krynicki należy do pokolenia Nowej Fali, czyli twórców debiutujących w 2. połowie lat 60. Wyrastał ze sprzeciwu wobec rzeczywistości. Jego ścieżka życiowa wiła się „wśród starych błędów ludzkości’, a towarzyszami twórcy byli: żona, córeczka oraz mistrzowie: Herbert, Szymborska, Schulz, Suckewer.
Autor porusza problematykę współczesną od lat powojennych do dziś.
Moją uwagę w tomiku „Przekreślony początek” przyciągnął utwór zadedykowany Zbigniewowi Herbertowi, gdyż jest on jednym z moich ulubionych twórców literatury współczesnej, który tworzył w nurcie poezji klasycznej. Ryszard Krynicki, podobnie jak jego mistrz, zastanawia się w swojej twórczości nad kondycją moralną człowieka, mówi o bezwzględnej zasadzie mówienia prawdy, podejmuje refleksję nad językiem, rolą poezji.
Wiersz „Język, to dzikie mięso” odnosi się do zagadnienia roli poety i poezji we współczesnym świecie. Człowiek musi się komunikować, a język jest jednocześnie elementem anatomii ciała ludzkiego i środkiem ekspresji w porozumiewaniu się. Wypowiedzi nie jesteśmy w stanie do końca kontrolować, mówimy prawdy i kłamstwa. Jesteśmy niedoskonali? Dobieramy starannie słowa, żeby nie pokazać swojego wnętrza! Zakładamy cyniczna maskę, aby żyć we współczesnym świecie.
Głęboki sens odnalazłam w wierszu „Moja córeczka uczy się czytać”. Moim priorytetem w życiu jest prawda. We współczesnym świecie dominuje jednak kłamstwo, które zakłóca relacje między ludźmi. Nieprawda jest wszechobecna. Uważam, że wiersze Krynickiego nie są dla wszystkich, ponieważ zawierają niezliczoną ilość metafor, przez które tekst często jest trudny w interpretacji. Skierowane są do szczególnego grona odbiorców. Muszą być to ludzie wrażliwi, myślący w sposób krytyczny i otwarci na komunikat poetycki. Ten skromny tomik „Przekreślony początek” jest więc tym wyborem słów, fraz i refleksji.
Ryszard Krynicki należy do pokolenia Nowej Fali, czyli twórców debiutujących w 2. połowie lat 60. Wyrastał ze sprzeciwu wobec rzeczywistości. Jego ścieżka życiowa wiła się „wśród starych błędów ludzkości’, a towarzyszami twórcy byli: żona, córeczka oraz mistrzowie: Herbert, Szymborska, Schulz, Suckewer.
Autor porusza problematykę współczesną od lat powojennych do dziś.
Moją uwagę w tomiku „Przekreślony początek” przyciągnął utwór zadedykowany Zbigniewowi Herbertowi, gdyż jest on jednym z moich ulubionych twórców literatury współczesnej, który tworzył w nurcie poezji klasycznej. Ryszard Krynicki, podobnie jak jego mistrz, zastanawia się w swojej twórczości nad kondycją moralną człowieka, mówi o bezwzględnej zasadzie mówienia prawdy, podejmuje refleksję nad językiem, rolą poezji.
Wiersz „Język, to dzikie mięso” odnosi się do zagadnienia roli poety i poezji we współczesnym świecie. Człowiek musi się komunikować, a język jest jednocześnie elementem anatomii ciała ludzkiego i środkiem ekspresji w porozumiewaniu się. Wypowiedzi nie jesteśmy w stanie do końca kontrolować, mówimy prawdy i kłamstwa. Jesteśmy niedoskonali? Dobieramy starannie słowa, żeby nie pokazać swojego wnętrza! Zakładamy cyniczna maskę, aby żyć we współczesnym świecie.
Głęboki sens odnalazłam w wierszu „Moja córeczka uczy się czytać”. Moim priorytetem w życiu jest prawda. We współczesnym świecie dominuje jednak kłamstwo, które zakłóca relacje między ludźmi. Nieprawda jest wszechobecna. Uważam, że wiersze Krynickiego nie są dla wszystkich, ponieważ zawierają niezliczoną ilość metafor, przez które tekst często jest trudny w interpretacji. Skierowane są do szczególnego grona odbiorców. Muszą być to ludzie wrażliwi, myślący w sposób krytyczny i otwarci na komunikat poetycki. Ten skromny tomik „Przekreślony początek” jest więc tym wyborem słów, fraz i refleksji.
Ewelina Pidlisna 1E
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz